Een slokdarm ontsteking… of toch niet?

Ongeveer 5 jaar geleden begon het. Ik had soms een rare “bloedsmaak” in mijn mond, en neiging tot spugen. Als ik dan spuugde was het speeksel rozig gekleurd. In die tijd, en veel eerder trouwens ook, tijdens mijn zwangerschap, had ik vaak last van brandend maagzuur. De ene dag erger dan de andere. Er vanaf komen lukte niet en nu dat rozig speeksel erbij… dat had vast een verband met elkaar, dacht ik toen.

Langzamerhand werd het speeksel wat ik spuugde steeds roder, en vaker, nog niet elke dag, maar ik was wel wat bezorgd, dus ging ik met mijn klachten naar de huisarts. (Inmiddels zo’n 1,5 jaar later.) De tweede x dat ik naar de huisarts ging, verwees ze me door naar een specialist in het ziekenhuis. Ik zou een gastroscopie krijgen. Dit onderzoek vond ik best heftig, eerst kreeg ik een verdovings vloeistof achterin mijn keel gesproeid, daarna kon ik gaan liggen op mijn zij, en werd er zo’n plastic geval in mijn mond geduwd, waardoor mijn mond niet meer dicht kon. En vlak daarna kwam de arts op mij af met een enorme tuinslang (tenminste dat leek zo 😉) met camera dat door mijn keelgat moest. Ik was even in paniek! Had dat plastic geval uit mijn mond gehaald, en vroeg wat er precies gaat gebeuren, en dat ik dacht dat het een klein slangetje zou zijn. Het onderzoek verliep verder héél snel, en de arts constateerde dat ik een kleine slokdarm ontsteking heb.

Weer terug naar de huisarts, ik kreeg omeprazol voorgeschreven, waarvoor ik bedankte, en zei dat ik wil proberen om deze ontsteking op een natuurlijke manier op te lossen, met voeding. De huisarts vond dit ok, en zei nog wel tegen me; Je gaat toch niet de hele dag baking soda drinken toch?? 😊 Nou ja, af en toe met hevige maagzuur had ik dit wel even nodig. Maar na een tijdje op mijn voeding gelet te hebben werd brandend maagzuur al een stuk minder. Alhamdoellillah. Helaas het bloed spugen niet, eigenlijk werd dat steeds iets meer. Het was ook niet super veel ofzo, maar wel zorgelijk, en vooral met een slokdarm ontsteking.

Ik heb contact gezocht met een voedingsdeskundige, om van de ontsteking af te komen. Zij heeft haar best gedaan mij te helpen, met mijn lichaam te ontgiften en met haar voedingsadviezen, ik was helemaal suikervrij, en at veel groente. Ik voelde me best goed, maar het bloeden bleef. ☹ We waren beide teleurgesteld. Ik ging naar de huisarts om te vragen of ik nog een onderzoek mocht, want het vorige onderzoek ging naar mijn idee zo snel, misschien had de arts het niet goed gezien? Kan toch?? Nee, zei de huisarts, ik hoefde me geen zorgen te maken om de ontsteking, want zo snel ontwikkeld dat niet naar kanker. En deze onderzoeken doen ze daarom 1 x per 4 of 5 jaar, zoiets. Dus, nou ja, ok. Voor een 2e x heb ik dit (later) nog eens gevraagd bij een andere huisarts, en kreeg hetzelfde antwoord.

Toen heb ik mij laten behandelen door een natuurdeskundige, een hele lieve vrouw. Zij heeft zo haar best gedaan. En was erg verbaasd en zorgelijk dat haar middelen mij ook niet konden helpen. Al die tijd dat het duurde had ik steeds minder energie, en regelmatig ziek, en had ik auto immuunziekten. Het bloeden stopte maar niet, en het werd langzamerhand steeds meer. Wij zijn daarom naar Rotterdam geweest bij een soort van chiropractor voor een behandeling. Een paar dagen daarna, kreeg ik corona, en heb ik 3 avonden flinke bloedingen, en pijn gehad. Met de doktersdienst gebeld, en zij vroeg mij; “hoeveel bloed?” Best veel, zei ik. “Hoeveel? Een eetlepel? Een kop vol?” Ik zei een half kopje, zoiets.

Ik mocht naar het ziekenhuis. Ze hebben me nagekeken, maar konden er verder niet veel mee, en moest ik via de huisarts weer een gastroscopie aanvragen, en kreeg ik omeprazol mee naar huis. Dit keer wel ingenomen omdat ik erg bang was. (ca 14 dagen gebruikt, het hielp ook niet) Een afspraak gemaakt voor gastroscopie, en dit keer met een roesje, zodat de arts alle tijd heeft om rustig te kijken. 😊 In de behandelkamer aangekomen, had de arts nog spottend tegen mij gezegd, “ben jij degene van dat halve kopje bloed”? Ik kon geen antwoord meer geven, heb heerlijk geslapen. Toen ik was bijgekomen hoorde ik van de assistente dat ik een middenrif breuk heb, waarbij een adertje in de knel komt en dat daar de bloeding vandaan kwam. Euh, wat?? Middenrif breuk?? Oh. Daarom. Opgelucht en blij dat ik geen slokdarm ontsteking had! Alhamdoellilah. Dat ik 2 jaar met een verkeerde diagnose heb gelopen, en geprobeerd heb om van die slokdarm ontsteking af te komen, wat als maar niet lukte, boeide me niet meer, het was goed zo. Thuisgekomen van het ziekenhuis, nog helemaal suf van dat roesje, kon de hele wereld mij even niks schelen, en heb ik nog heerlijk op de bank geslapen. Ik kan het echt iedereen aanraden, zo’n roesje…😉 Heb de middenrif breuk besproken met de huisarts, en een grote pot omeprazol ( die ik de rest van mijn leven moest slikken) meegekregen…

Wat is een middenrif breuk? De middenrif is een grote spier onder je borstkas, deze gebruik je voor je ademhaling, en ook is het een soort van kapstok voor de onderste organen, en je slokdarm, longen en hart zijn er ook mee verbonden. En dat gedeelte waar de slokdarm aan vast zit, die is los/gebroken. Door deze breuk, staat de slokdarm open, en kan de maag omhoog komen. Dat geeft een knellend gevoel. De klachten kunnen per persoon verschillend zijn.”

Nou ben ik niet zo van de medicijnen, en vooral niet op “jonge” leeftijd haha. Dus ging ik weer op zoek naar oplossing voor mijn klachten. Ik ben bij een chiropractor geweest, en dat voelde goed aan. Met wat tips en oefeningen, die ik heb geleerd, en goede voeding! heb ik (na zon 5 jaar) de bloeding onder controle. Met andere woorden: ik bloed niet meer!! 😊 Oefeningen doe ik bijna dagelijks, heb mijn energie weer terug, en zo vaak ziek zijn, lijkt ook verleden tijd. En toch ben ik dankbaar voor deze periode, heb er veel van geleerd, vooral ook om naar jezelf, je lichaam te luisteren. Ons lichaam is in perfecte vorm geschapen door onze Schepper. Ons lichaam is zo slim en intelligent, het staat altijd aan onze kant, met een zelf genezend vermogen dat als doel heeft om te overleven.

Moge Allah alle mensen die ziek zijn volledig genezen, amien.